Film fabularny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 1972
Premiera: 1973. 04. 22
Gatunek: Komedia
Dane techniczne: Barwny. 2368 m. 83 min.
Warszawa (Plac Powstańców, Plac Konstytucji, okolice Pałacu Kultury i Nauki, Nowy Świat, galeria ZPAP), pałac w Kozłówce.
Twórczość autora "Bruneta wieczorową porą" dzieli się zwykle na dwa okresy. Pierwszy obejmuje lata sześćdziesiąte. Reżyser kręcił wówczas lekkie, przyjemne komedie sytuacyjne, zatrącające nawet o bulwarową farsę i wodewil. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych beztroski "śmiech dla śmiechu" zastąpił "śmiech z podtekstami" - zjadliwa ironia i kpina z peerelowskiej rzeczywistości, satyra na narodowe przywary, posunięta nierzadko aż do surrealizmu. Te cechy po raz pierwszy ujawniły się w "Poszukiwanym, poszukiwanej". Sprzyjał temu złożony z ciągu epizodów scenariusz, któremu krytyka początkowo zarzucała "niespójność", by po latach dostrzec w nim "głębszy sens". Bareja i Fedorowicz potraktowali zmiany miejsca pracy przez głównego bohatera jako doskonały pretekst do humorystycznego sportretowania różnych środowisk: od socjalistycznych "technokratów" począwszy, a na domorosłych bimbrownikach skończywszy. Stanisław Maria Rochowicz, fajtłapowaty historyk sztuki, zostaje niesłusznie posądzony o kradzież obrazu. Domniemanemu złodziejowi grozi 5 lat więzienia. Zdesperowany postanawia ukrywać się w przebraniu kobiety, dopóki nie namaluje kopii zrabowanego płótna. Pozbawiony środków do życia musi na jakiś czas podjąć pracę, rzecz jasna jako kobieta. Zatrudnia się w charakterze pomocy domowej. Nie ma jednak szczęścia do chlebodawców: pierwszy chce wykorzystać go, a raczej ją w celach erotycznych, drudzy mają rozwydrzone dziecko, trzeci pędzi w łazience bimber, a czwarty to dyrektor głupek, za którego nasz bohater pisze artykuły. W końcu obraz odnajduje się, ale panu Stanisławowi, zaprawionemu już w "gosposiowaniu", trudno zrezygnować z lukratywnego zajęcia i wrócić na cienką, muzealną posadkę.
Ekipa
Reżyseria: Stanisław Bareja
Współpraca reżyserska: Karol Chodura, Paweł Maria Dolewski, K Flegiel
Scenariusz: Stanisław Bareja, Jacek Fedorowicz
Dialogi: Stanisław Bareja, Jacek Fedorowicz
Zdjęcia: Jan Laskowski
Operator kamery: Mieczysław Verocsy
Współpraca operatorska: Zdzisław Bednarek, Kazimierz Pawlak
Scenografia: Bogdan Kostrzyński
Dekoracja wnętrz: Bogdan Kostrzyński
Kostiumy: Ewa Furmańczyk
Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz
Dźwięk: Leszek Wronko
Współpraca dźwiękowa: Józef Tomporek
Montaż: Mirosława Jaworska
Współpraca montażowa: Józef Bartczak
Charakteryzacja: Roman Kęsikowski
Kierownictwo produkcji: Jan Szymański, Edward Kłosowicz
Współpraca produkcyjna: Henryk Kulkowski, Katarzyna Zapasiewicz
Produkcja: Zespół Filmowy Pryzmat
Atelier: Wytwórnia Filmów Fabularnych (Łódź)
Laboratorium: Wytwórnia Filmów Fabularnych (Łódź)
Obsada aktorska: Wojciech Pokora (Stanisław Maria Rochowicz vel Marysia), Jolanta Bohdal (Kasia, żona Rochowicza), Mieczysław Czechowicz (pan "profesor"), Maria Chwalibóg (Karpielowa), Jerzy Dobrowolski ("wieczny" dyrektor), Wiesław Gołas (Wiesław Karpiel), Adam Mularczyk (malarz Bogdan Adamiec), Barbara Rylska (żona "wiecznego" dyrektora), Wojciech Siemion (prokurator), Jolanta Wołłejko (niania, przyjaciółka "Marysi"), Krystyna Borowicz (Górecka), Zofia Czerwińska (sublokatorka Karpielów, ich była gosposia), Jerzy Januszewicz (mężczyzna w tramwaju), Maria Kaniewska (klientka kupująca cukier), Witold Kałuski (Górecki), Jan Kobuszewski (hydraulik), Bohdan Łazuka (inżynier Rawicz, szef Kasi Rochowicz), Tadeusz Pluciński (trener miotaczek), Wojciech Rajewski (strażnik w galerii), Zbigniew Skowroński (właściciel "Alexa"), Zdzisław Szymański (robotnik we włazie), Stanisław Bareja (mężczyzna goniący samochód Rochowicz; nie występuje w czołówce), Juliusz Kalinowski (urbanista; nie występuje w czołówce), Jan Kociniak (podwładny dyrektora z rachunkiem na "racjonalizację"; nie występuje w czołówce), Andrzej Krasicki (dyrektor muzeum; nie występuje w czołówce), Filip Łobodziński (Antoś, syn Góreckich; nie występuje w czołówce), Jerzy Moes (mężczyzna na przyjęciu u Góreckich; nie występuje w czołówce), Michał Żołnierkiewicz (mężczyzna w tramwaju; nie występuje w czołówce)
Socjalizm jest to ustrój, w którym bohatersko pokonuje się trudności nieznane w żadnym innym ustroju! - Stefan Kisielewski